گیشه ۵۲ میلیاردی برای «پسر دلفینی»/ غفلت از ظرفیت اکران جهانی
تاریخ انتشار: ۲۰ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۴۶۲۰۴۲
انیمیشن «پسر دلفینی» به کارگردانی محمد خیراندیش تنها با دو هفته اکران در روسیه توانست با کسب دومین رتبه فروش، گیشه 100 میلیون روبلی بدست آورد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ انیمیشن «پسر دلفینی» که برای اولین بار به دلیل قرار گرفتن در بخش غیر رقابتی 39 امین جشنواره فیلم فجر، از این فستیوال انصراف داد، حالا اکران درخشانی را در روسیه تجربه می کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«پسر دلفینی» به نویسندگی و کارگردانی محمد خیراندیش و تهیه کنندگی محمد امین همدانی در سال 99 تولید شده اما به دلیل کرونا، عوامل این کار ترجیح دادند تا زمان مناسبی برای اکران داخلی و خارجی این انیمیشن در نظر بگیرند.
در خلاصه این انیمیشن آمده:« هواپیمایی در دریا سقوط می کند. یک دلفین(سفید) به همراه مادرش (نانا) نوزاد انسانی (پسر دلفینی) را در دریا یافته و از او نگهداری می کنند. پسر دلفینی بزرگ شده و پس از اینکه متوجه می شود او یک انسان است به دنبال پیدا کردن مادرش از دریا خارج شده و راهی جزیره می شود. »
محمدامین همدانی تهیهکننده انیمیشن «پسر دلفینی» درباره جزییات اکران فیلمش در روسیه به خبرنگار صبا گفت:« ما توانستیم با بزرگترین توزیعکننده فیلم در روسیه به توافق برسیم. شرکت «CPS» پیشنهاد بالاترین هزینه را از بین سایر شرکتها برای تبلیغات به ما داد پس با آنها وارد قرارداد شدیم و در نتیجه فیلم ما در ۲۷۱۲ سالن به اکران درآمد و در دو هفته اول اکران توانستیم دومین رتبه فروش را در روسیه به دست آورده و مبلغی در حدود ۱۰۰ میلیون روبل معادل یک و هفت دهم میلیون دلار فروش داشته باشیم. ابتدا این فیلم به زبان روسی و به شکل بومی شدهای ترجمه و بازنویسی و سپس وارد مرحله صداگذاری و دوبله شد و به جرات میتوانم بگویم دوبلهای که به زبان روسی انجام شد حتی به مراتب از دوبله فارسی بهتر و قویتر بود.»
با اکران دو هفته ای این انیمیشن در 2700 سالن حدود 52 میلیارد تومان نصیب این انیمیشن شده است؛ مبلغی که هیچ قت در اکران های طولانی مدت هم در ایران به دست نخواهند آورد. اینجاست که نقش و اهمیت اکران های خارجی مشخص می شود که علاوه بر آورده مالی برای تهیه کننده، اعتبار و کلاس جهانی به اثر می دهد و می تواند دروازه ای برای تولیدات مشترک و پخش جهانی باشد.
بدون شک هر اثری قابلیت پخش بین المللی ندارد و باید تولیدکنندگان آثار سینمایی به المان های جذابیت های بین المللی توجه کافی داشته باشند و از همان ابتدا فیلم و یا انیمیشن خود را با این نگاه تولید کنند. موضوعات جهانی، جذابیت ها و کشش قصه و داستان و یک پخش کننده در کلاس جهانی می تواند به پروسه تولید و پخش بین المللی کمک بزرگی کند.
علاوه بر کشورهای همسایه، چین، کره، هند و روسیه می توانند گزینه های مناسبی برای تولیدات مشترک و پخش جهانی آثار سینمایی ما باشند. به شرطی که به دنبال قصه مشترک و زبان و فهم مشترک با آنها برسیم و قطعا وقتی سینماگر ما برای کار خود شریک خارجی داشته باشد، برای پخش جهانی این اثر عملا نصف راه را پیموده است.
در حال حاضر چین با حدود 82 هزار سالن سینمایی و هند با 12 هزار سالن از ظرفیت و پتانسیل بالایی برای همکاری های مشترک سینمایی برخورداراند. در این خصوص رایزن فرهنگی چین در جمهوری اسلامی ایران با بیان اینکه در سالهای اخیر جشنوارههای بینالمللی فیلم چین به صحنهای برای حضور فعال فیلمسازان ایرانی تبدیل شده است و سینماگران توانستهاند در جشنوارههای بینالمللی فیلم پکن و شانگهای افتخاراتی را کسب کنند، معتقد است: معرفی سینمای ایران در بازار چین از جمله مواردی است که ما به آن اهتمام میورزیم و علاقهمندیم با سینماگران ایرانی همکاریهای مشترکی داشته باشیم.
انتهای پیام/
منبع: دانا
کلیدواژه: پسر دلفینی بین المللی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۴۶۲۰۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حمله عجیب روزنامه جوان به مدافعان تعطیلی شنبه: پیـام پنهان دارد | از بعد نمادین روزها غفلت نکنید!
رسانه اصولگرای جوان نوشت: مسئله فقط تعطیلی یک روز نیست، مسئله تغییر نظم اجتماعی است. نظم اجتماعی باید بر اساس یک منطق روشن تنظیم شود. تعطیلی شنبهها یعنی محوریت نظم اجتماعی بر اساس منطق اقتصادی، اما تعطیلی جنبه تنظیم نظم اجتماعی براساس منطق فرهنگی است.
روزنامه جوان نوشت:
دین برای زمان اهمیت ویژه قائل است. اسلام به برخی زمانها نگاه ارزشی دارد . عناوینی، چون «شب قدر، روز مبعث، عید غدیر، روز عاشورا، عید فطر، شب جمعه و روز جمعه» نشان از نگاه خاص اسلام به برخی از زمانها و جانمایی خاص آن در زندگی انسان مسلمان دارد.
اساساً اسلام یکی از عناصر تنظیمگر در سبک زندگی اسلامی را زمان میداند. توجه به ساعات خاص، روزهای هفته، روزهای خاص در ماه، روزهای خاص در سال همه گویای نوع نگرش اسلام به مقوله زمان است.
تجربه نشان میدهد هنگامی که دو روز تعطیل است، به طور طبیعی روز دوم به عنوان روز اصلی تعطیل قلمداد میشود. چه اینکه امروزه در تهران روزهای پنجشنبه تعطیل است و مردم از آن بهعنوان روز کارهای عقبمانده استفاده میکنند و جمعه را تعطیل بهمعنای استراحت و تفریح به شمار میآورند. چهره عمومی شهر نیز جمعه را به عنوان روز تعطیل نشان میدهد.
تحولات فرهنگی هیچگاه یکشبه رخ نمیدهد. ذهنیت اجتماعی آرامآرام شکل میگیرد. به امروز که ذهنیت عمومی جمعه را روز تعطیل میداند نگاه نکنید. تعطیلی شنبه بهمرور زمان و طی یک دهه آینده موجب خواهد شد ذهنیت اجتماعی جمعه را از مدار و محور بودن تعطیلات خارج کند و جمعه نقشی را در زندگی بیابد که امروز پنجشنبه بهعنوان روز نیمهکاری و کمکار هفته انجام میدهد.
جایگاه جمعه در فرهنگ اسلامی، اما جایگاه خطیری است. در اسلام جمعه محور بخشی از اعمال عبادی فردی و اجتماعی، رسیدگیهای فردی و دینی به شمار آمدهاست. از صبح جمعه که با دعای ندبه و انتظار ظهور آغاز میشود تا ظهر جمعه که محل اجتماع مسلمین در نماز جمعه است. تا دهها آداب فردی که برای جمعه تصویر شدهاست.
جمعه روز خاص و نماد اسلام است و به نوعی از شعائر اسلامی شناخته میشود. در برابر شنبه که نماد یهود است و یکشنبه که نماد مسیحیت است. ما نسبت به بعد نمادین روزها غفلت داریم.
بعد نمادین دین یکی از عناصر هویتسازی دینی است. عنصر هویتساز مرز شما با غیر شما و دیگری شما را تعیین میکند، اما غفلت از آن موجب درهم آمیختگی فرهنگی، هویتزدایی و عدم تشخص آن جامعه میگردد. ظاهر استدلال برای تعطیلی شنبهها خیلی روشن و در نگاه ابتدایی مقبول است. باید برای تجارت خارجی خود را با ایامی که جهان در حال کار است، هماهنگ باشیم، اما نکته این است که مسئله را نباید سطحی دید.
مسئله فقط تعطیلی یک روز نیست، مسئله تغییر نظم اجتماعی است. نظم اجتماعی باید بر اساس یک منطق روشن تنظیم شود. تعطیلی شنبهها یعنی محوریت نظم اجتماعی بر اساس منطق اقتصادی، اما تعطیلی جنبه تنظیم نظم اجتماعی براساس منطق فرهنگی است. اسلام برای حیات انسانی ارزش ویژه بر مدار حیات طیبه قائل است و نظم اجتماعی را نیز براین مدار سامان میدهد. (این بخش نیازمند توضیح و تبیین فنی و براساس روح شریعت است.)
در نامه اخیر اتاق بازرگانی ایران خطاب به مقام معظم رهبری مبنی بر لزوم تعطیلی شنبهها این است:
«اثربخشی اقدامات دولت برای افزایش ارتباط با سایر کشورهای بلوک شرق و غرب و توسعه روابط تجاری و اقتصادی، در گرو پذیرش هر چه بیشتر استانداردهای اقتصاد جهانی است.»
این استدلال که باید خودمان را با نظم جهانی در حوزه اقتصاد تطبیق دهیم، آشناست. سالها قبل طیفی سخن از جامعه جهانی میزدند، اما این جهان، جهانی است که امریکا و غرب محور آن هستند. حرکت بهسمت استانداردهای مثلاً جهانی یعنی پذیرش گامبهگام نظم غربی در حالیکه امروز دنیا در حوزههای مختلف از جمله اقتصاد در حال عبور از نظم فعلی و تک قطبی است.
تشکیل پیمانهای مالی و اقتصادی بزرگ، چون پیمان شانگهای و بریکس، پیمانهای مالی دو یا چندجانبه و دلارزدایی همه بهمعنای عبور از نظم موجود است. در چنین دوران عبور از نظم امریکایی سوق دادن کشور به سمت آن نوعی ارتجاع تمدنی است.
تأکید میکنم مسائل کلان را نباید اتمیک و نقطهای دید، تعطیلی شنبهها را باید در یک اتمسفر کلان فرهنگی، اجتماعی، ملی و بینالمللی تحلیل کرد. پیامدها، روندها، آسیبها و دیگر جوانب باید در این بستر تحلیل و بررسی شود. پس مسئله تنها تعطیلی یک روز نیست، مسئله تحول در رویکرد کلان جامعه، وجهه اجتماعی، پیام پنهان این تصمیم به ناخودآگاه جامعه است.